Στις μέρες μας όλοι επικαλούνται την βιωσιμότητα και την φερεγγυότητα των επιχειρήσεων. Μεταξύ αυτών, το κράτος, οι τράπεζες και η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και οι ίδιες οι επιχειρήσεις. Ως γνωστόν, στο νέο εξωδικαστικό  μηχανισμό συμμετέχουν με την ιδιότητα των πιστωτών: οι χρηματοδοτικοί φορείς, το Δημόσιο και οι ασφαλιστικοί φορείς. Κυρίαρχος όμως είναι ο ρόλος των χρηματοδοτικών φορέων (τραπεζών, εταιρειών διαχείρισης και εταιρειών χρηματοδοτικής μίσθωσης).

Η παραπάνω διαπίστωση συνδέεται με την διάταξη του υπ’ αρθ. 67360 ΚΥΑ 10-6-2021 ΦΕΚ 2499 Β αρθ. 1 παράγ.. δ: «Ως πλειοψηφία συμμετεχόντων πιστωτών εννοείται το ποσοστό εξήντα τοις εκατό (60%) επί των απαιτήσεων των χρηματοδοτικών φορέων, οι οποίοι συμμετέχουν ως πιστωτές.»

Με βάση την παραπάνω διάταξη γίνεται σαφές ότι η διαδικασία για την σύναψη συμφωνίας με τους πιστωτές εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια των χρηματοδοτικών φορέων.

Το ερώτημα που τίθεται είναι τι γίνεται στην περίπτωση που αντιμετωπίζουν την αδιαφορία των χρηματοδοτικών φορέων ή οι διαπραγματεύσεις αποβούν άκαρπες. Στην περίπτωση αυτή τότε η απάντηση έρχεται από το άρθρο 24 του Ν. 4738 / 2020 αλλά κυρίως από το υπ’ αρθ. 66468 ΚΥΑ (10-6-2021). Πιο συγκεκριμένα, οι περιπτώσεις που καλύπτει η παραπάνω ΚΥΑ είναι:

1)     Η επιχείρηση έχει οφειλές στο Δημόσιο και σε ασφαλιστικούς φορείς και δεν έχει στις τράπεζες.

2)     Όταν το 90% των συνολικών οφειλών οφείλεται σε έναν χρηματοδοτικό φορέα, και έχει οφειλές στο Δημόσιο και στο ασφαλιστικό ταμείο.

3)     Η προσπάθεια πολυμερούς συμφωνίας περατώθηκε ως «άκαρπη» εξαιτίας των χρηματοδοτικών φορέων.

Εφόσον δεν υπάρχουν άλλοι περιορισμοί και προϋποθέσεις, το Δημόσιο και οι ασφαλιστικοί φορείς, σύμφωνα με την παράγραφο (4) του άρθρου (2) της αναφερομένης απόφασης, «οφείλουν να προτείνουν ο καθένας ξεχωριστή την σύναψη διμερών συμβάσεων αναδιάρθρωσης οφειλών, εφόσον με τη σύμβαση ο οφειλέτης καθίσταται βιώσιμος ή αξιόχρεος κατά περίπτωση».

Η διαδικασία επιβεβαίωσης της βιωσιμότητας ή της φερεγγυότητας της επιχείρησης (νομικά πρόσωπα) περιλαμβάνει την αξιολόγηση στην οποία μεταξύ των άλλων εξετάζονται:

·        Οικονομικά στοιχεία (περιουσιακά στοιχεία, χρέος, μετοχικό κεφάλαιο, έσοδα / κερδοφορία, μελλοντικές ταμειακές ροές, χρηματοοικονομικοί δείκτες)

·        Επιχειρηματικό σχέδιο (στρατηγική, σχέδιο δράσης κ.α.)

·        Ιστορικό χρηματοοικονομικής κατάστασης (προηγούμενες αναδιαρθρώσεις κ.α.)

·        Ύψος και τύπος οφειλής στον τραπεζικό τομέα

·        Οφειλές σε λοιπούς τομείς (Δημόσιο)

·        Τρέχουσα κατάσταση του κλάδου που δραστηριοποιείται η επιχείρηση

·        Ιστορικό συναλλακτικής συμπεριφοράς

·        Ικανότητα αποπληρωμής

·        Αξία ρευστοποίησης

Σύμφωνα με το άρθρο (5) παράγραφος (3) της απόφασης, υποβάλλεται πρόταση αναδιάρθρωσης. Η αξιολόγηση γίνεται με βάση τα παραπάνω στοιχεία. Στη περίπτωση που η επιχείρηση (οφειλέτης) κριθεί μη βιώσιμη, η αίτηση απορρίπτεται.

Προκειμένου να βοηθήσουμε τις επιχειρήσεις να μην βρεθούν προ εκπλήξεων (μη βιώσιμες και έλλειψη φερεγγυότητας), ετοιμάσαμε ένα υπόδειγμα επιχειρηματικού σχεδίου που δίνει απάντηση για το επίπεδο βιωσιμότητας και φερεγγυότητας.

Η απουσία των τραπεζών από την διαδικασία εξυγίανσης σε καμία περίπτωση δεν είναι προς όφελος τους και γενικά προς όφελος της οικονομίας. Εφόσον τα δάνεια έχουν μεταφερθεί – τάχα σε funds – σε εταιρείες διαχείρισης, μην περιμένουμε να μειωθεί το ιδιωτικό χρέος.

Ο επιχειρηματίας να προκαλέσει τον χρηματοδοτικό φορέα (τράπεζα, εταιρεία διαχείρισης – εκκαθαριστή) σε μία συνάντηση εξεύρεσης λύσεων (κερδίζεις – κερδίζω). Μην περιμένουν οι τράπεζες να εισπράξουν την αγοραία τιμή, την τιμή ρευστοποιήσεις και μετά από χρόνια εκτός αν είναι «ακίνητα φιλέτα».

(Ακολουθεί Πίνακας Περιεχομένων)

 

ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ – ΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΗ

(αρθ. 1 ΚΥΑ 66468/10-6-2021)

Συνοπτικός πίνακας περιεχομένων – Για διμερείς και πολυμερείς συμβάσεις

 

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ

 

1.      Σκοπός

2.      Μεθοδολογία

3.      Πηγές στοιχείων

4.      Βασικές παραδοχές και υποθέσεις

 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ

 

1.      Εισαγωγικά

2.      Τάσεις και μεταβολές

3.      Η αποδοτικότητα

4.      Η ρευστότητα

5.      Η δραστηριότητα

6.      Η χρηματοοικονομική κατάσταση

7.      Παρούσα κατάσταση της επιχείρησης

        7.1.  Ενδιάμεσα αποτελέσματα χρήσεως

7.2.  Ενδιάμεσος ισολογισμός

 

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ

 

1.      Εισαγωγικό

2.      Τρέχουσα κατάσταση και προοπτικές του κλάδου

3.      Αντιπροσωπευτικό δείγμα επιχειρήσεων του κλάδου

4.      Χρηματοοικονομική ανάλυση του κλάδου

5.      Προβλεπόμενα αποτελέσματα χρήσεως

6.      Προβλεπόμενα C.F.A.D.S

7.      Η βιωσιμότητα της επιχείρησης

8.      Η φερεγγυότητα της επιχείρησης

 

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΣΧΕΔΙΟ – ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ

 

1.      Ιστορικό συναλλακτικής συμπεριφοράς

2.      Οι πιστωτές της επιχείρησης

2.1.  Τράπεζες

2.2.  Δημόσιο

2.3.  ΕΦΚΑ

3.      Ικανότητα αποπληρωμής

4.      Ελάχιστη ανάκτηση

5.      Αξία ρευστοποίησης

6.      Αξιολόγηση της αναδιάρθρωσης

6.1.  Δείκτες Βιωσιμότητας

6.2.  Δείκτες Φερεγγυότητας

 

ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ